Urodziłem się w Łabowej i tu uczęszczałem do Szkoły Podstawowej.
W 1973r ukończyłem Technikum Elektryczne w Nowym Sączu i rozpocząłem studia
na Wydziale Elektrycznym Politechniki Wrocławskiej.
Po wydarzeniach w Radomiu i Ursusie i śmierci Stanisława Pyjasa w Krakowie we
Wrocławiu powstał Studencki Komitet Solidarnościowy. Dało to możliwość zapoznania się
z podziemnymi biuletynami informacyjnymi.
Po studiach pracowałem w Zakładzie Energetycznym w Legnicy, potem służba
wojskowa w Szkole Oficerów Rezerwy we Wrocławiu.
Po SOR podjąłem pracę w DZWME „Dolmel” we Wrocławiu. Brałem czynny udział
w strajkach w lipcu 1980r i w strajkach sierpniowych. Byłem członkiem NSZZ
„Solidarność”. Cieszyłem się zaufaniem Piotra Bednarza, który był moim sąsiadem w
Hotelu Pracowniczym. Mieszkał piętro niżej.
Czternastego grudnia 1981r prowadziłem rozmowy z Komisarzem Wojskowym
naszego zakładu. Następnego dnia przed świtem nastąpiła pacyfikacja Dolmelu i
Pafawagu. Zostaliśmy przewiezieni do siedziby SB na ul. Łąkową. W dniu pacyfikacji nie
było mnie na liście do internowania więc mnie i innych zwolniono. Po powrocie do zakładu
działaliśmy w konspiracji.
Po strajku 13 maja 1982r zostałem zwolniony z pracy eksmitowany z mieszkania i
internowany w więzieniu w Głogowie. Przebywałem tam do amnestii 24 lipca.
W 1983r wróciłem do Łabowej gdzie prowadziłem prywatną działalność gospodarczą do
przejścia na emeryturę.
W wyborach czerwcowych 1989r przewodniczyłem Komitetowi Obywatelskiemu
przy Lechu Wałęsie dla gmin Łabowa i Nawojowa w nowosądeckiem.
Zostałem odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polskioraz
Krzyżem Wolności i Solidarności.
Eugeniusz Mąka
